Sevgili arkadaşım Metin Bahçıvan’dan şahane bir şiir, okudukça okunası bir lezzette…
Akşam Sefaları
Dalarken Uykuya;
Günün ilk ışıklarıyla
Gelsem kapına.
Anahtar yine aynı yerde
– kırmızı karanfilin altında –
biliyorum.
Ama
Sabah mahmurluğunda
o güzel uykunu bölemem ki…
Yaşlı dutun altındaki kerevite uzansam;
Kalbimin son şarkısına gömdüğüm
sahipsiz dizelerimi
fısıldasam yapraklara.
Ve sardunyalardan toprağa düşen
çiy tanelerini sayarken
dalsam rüyalara.
Yıllar sonrasında bile;
Bir tanyeli gibi saçımı okşayarak
uyandırırmısın beni?
Metin Bahçıvan




Bünyamin KOZAK için bir cevap yazın Cevabı iptal et